1. İnorganik koyulaştırıcı
En yaygın kullanılanı, ana bileşeni montmorillonit olan organik bentonittir. Katmanlı özel yapısı, kaplamaya güçlü psödoplastisite, tiksotropi, süspansiyon stabilitesi ve kayganlık kazandırabilir. Yoğunlaştırmanın prensibi, tozun suyu emmesi ve su fazını kalınlaştırmak için şişmesidir, dolayısıyla belirli bir su tutma özelliğine sahiptir.
Dezavantajları şunlardır: zayıf akış ve tesviye performansı, dağıtılması ve eklenmesi kolay değildir.
2. Selüloz
En yaygın olarak kullanılanı hidroksietil selülozdur (YÖK), esas olarak su fazını kalınlaştırmak için yüksek yoğunlaştırma verimliliğine, iyi süspansiyon, dispersiyon ve su tutma özelliklerine sahiptir.
Dezavantajları ise; kaplamanın su direncini etkilemesi, küflenmeyi önleme performansının yetersiz olması ve tesviye performansının zayıf olmasıdır.
3. Akrilik
Akrilik koyulaştırıcılar genel olarak iki tipe ayrılır: akrilik alkaliyle şişen koyulaştırıcılar (ASE) ve birleştirici alkaliyle şişen koyulaştırıcılar (HASE).
Akrilik asit alkali-şişebilen koyulaştırıcının (ASE) koyulaştırma prensibi, pH alkaliye ayarlandığında karboksilatı ayrıştırmaktır, böylece moleküler zincir, karboksilat iyonları arasındaki izotropik elektrostatik itme yoluyla bir sarmaldan bir çubuğa kadar uzatılır ve böylece Sulu fazın viskozitesi. Bu tip yoğunlaştırıcı aynı zamanda yüksek yoğunlaştırma verimliliğine, güçlü psödoplastisiteye ve iyi süspansiyona sahiptir.
Birleştirici alkali ile şişebilen koyulaştırıcı (HASE), sıradan alkali ile şişebilen koyulaştırıcılar (ASE) temelinde hidrofobik gruplar sunar. Benzer şekilde, pH alkaliye ayarlandığında, karboksilat iyonları arasındaki aynı cinsiyetteki elektrostatik itme, moleküler zincirin sarmal bir şekilden çubuk şekline doğru uzanmasını sağlar, bu da su fazının viskozitesini arttırır; ve ana zincire eklenen hidrofobik gruplar, emülsiyon fazının viskozitesini arttırmak için lateks parçacıklarıyla birleşebilir.
Dezavantajları ise pH'a duyarlı olması, boya filminin yetersiz akışı ve düzleşmesi, sonradan kalınlaşmasının kolay olmasıdır.
4. Poliüretan
Poliüretan birleştirici koyulaştırıcı (HEUR), iyonik olmayan birleştirici koyulaştırıcıya ait, hidrofobik olarak değiştirilmiş etoksilenmiş poliüretan suda çözünür bir polimerdir. Hidrofobik baz, hidrofilik zincir ve poliüretan baz olmak üzere üç bölümden oluşur. Poliüretan baz boya çözeltisinde genleşir ve hidrofilik zincir su fazında stabildir. Hidrofobik baz, lateks parçacıkları, yüzey aktif maddeler ve pigmentler gibi hidrofobik yapılarla birleşir. Kalınlaştırma amacına ulaşmak için üç boyutlu bir ağ yapısı oluşturmak.
Emülsiyon fazının kalınlaşması, mükemmel akış ve tesviye performansı, iyi kalınlaştırma verimliliği ve daha kararlı viskozite depolaması ve pH sınırının olmaması ile karakterize edilir; ve suya dayanıklılık, parlaklık, şeffaflık vb. konularda belirgin avantajlara sahiptir.
Dezavantajları ise şunlardır: orta ve düşük viskoziteli sistemlerde, toz üzerindeki çökelmeyi önleyici etki iyi değildir ve kalınlaştırıcı etki, dağıtıcılar ve çözücülerden kolayca etkilenir.
Gönderim zamanı: 29 Aralık 2022