Karboksimetil selülozun dağılabilirliği, ürünün suda ayrışacağı anlamına gelir, dolayısıyla ürünün dağılabilirliği aynı zamanda performansını değerlendirmenin bir yolu haline gelmiştir. Bu konuda daha fazlasını öğrenelim:
1) Elde edilen dispersiyon sistemine, kolloidal parçacıkların sudaki dağılabilirliğini artırabilecek belirli bir miktar su eklenir ve eklenen su miktarının kolloidi çözemeyeceğinden emin olmak gerekir.
2) Kolloidal parçacıkların suyla karışabilen, suda çözünen jellerde çözünmeyen veya susuz bir sıvı taşıyıcı ortamda dağıtılması gerekir, ancak tam olarak dağılabilmesi için kolloidal parçacıkların hacminden daha büyük olması gerekir. . metanol ve etanol, etilen glikol, aseton vb. gibi monohidrik alkollerdir.
3) Taşıyıcı sıvıya suda çözünür bir tuz eklenmelidir ancak tuz, kolloidle reaksiyona giremez. Ana işlevi, suda çözünen jelin bir macun oluşturmasını veya dinlenme halindeyken pıhtılaşmasını ve çökelmesini önlemektir. Yaygın olarak kullanılanlar sodyum klorür vb.'dir.
4) Jel çökelmesi olgusunu önlemek için taşıyıcı sıvıya bir süspansiyon maddesinin eklenmesi gereklidir. Ana süspansiyon maddesi gliserin, hidroksipropil metilselüloz vb. olabilir. Askıya alma maddesi sıvı taşıyıcı içinde çözünür olmalı ve kolloid ile uyumlu olmalıdır. Karboksimetil selüloz için, süspansiyon maddesi olarak gliserol kullanılıyorsa olağan dozaj, taşıyıcı sıvının yaklaşık %3 ila %10'udur.
5) Alkalileştirme ve eterleştirme sürecinde katyonik veya iyonik olmayan yüzey aktif maddeler eklenmeli ve kolloidlerle uyumlu olması için sıvı taşıyıcı içinde çözülmelidir. Yaygın olarak kullanılan yüzey aktif maddeler lauril sülfat, gliserin Monoester, propilen glikol yağ asidi esteridir, dozajı taşıyıcı sıvının yaklaşık %0.05-%5'idir.
Gönderim zamanı: Kasım-04-2022