Dağıtılabilir polimer tozu ve diğer inorganik yapıştırıcılar (çimento, sönmüş kireç, alçı, kil vb.) ve çeşitli agregalar, dolgu maddeleri ve diğer katkı maddeleri [hidroksipropil metilselüloz, polisakkarit (nişasta eter), elyaf Elyaf vb. gibi] fiziksel olarak kuru karışımlı harç yapmak için karıştırılır.Kuru toz harcı suya eklendiğinde ve karıştırıldığında, hidrofilik koruyucu kolloid ve mekanik kesme kuvvetinin etkisi altında, lateks tozu parçacıkları suya hızla dağılabilir, bu da yeniden dağılabilir lateks tozunun tamamen film haline getirilmesi için yeterlidir.Kauçuk tozunun bileşimi farklıdır ve bu da harcın reolojisi ve çeşitli yapı özellikleri üzerinde etkiye sahiptir: yeniden dağıtıldığında lateks tozunun suya afinitesi, lateks tozunun dağıldıktan sonra farklı viskozitesi, Harcın hava içeriği ve kabarcıkların dağılımı, Kauçuk tozu ve diğer katkı maddeleri arasındaki etkileşim, farklı lateks tozlarının akışkanlığı artırma, tiksotropiyi artırma ve viskoziteyi artırma işlevlerine sahip olmasını sağlar.
Genel olarak, yeniden dağılabilir lateks tozunun taze harcın işlenebilirliğini arttırdığı mekanizmanın, lateks tozunun, özellikle koruyucu kolloidin, dağıldığında suya karşı bir afiniteye sahip olması, bu da bulamacın viskozitesini arttırması ve harcın yapışmasını iyileştirmesi olduğuna inanılmaktadır. inşaat harcı.
Lateks tozu dispersiyonu içeren taze harç oluşturulduktan sonra, suyun taban yüzeyi tarafından emilmesi, hidrasyon reaksiyonunun tüketilmesi ve havaya buharlaşması ile su yavaş yavaş azalır, reçine parçacıkları yavaş yavaş yaklaşır, arayüz yavaş yavaş bulanıklaşır. ve reçine yavaş yavaş birbiriyle kaynaşır.sonunda bir film halinde polimerleştirildi.Polimer film oluşumu süreci üç aşamaya ayrılır.İlk aşamada polimer parçacıkları başlangıç emülsiyonunda Brownian hareketi şeklinde serbestçe hareket eder.Su buharlaştıkça parçacıkların hareketi doğal olarak giderek daha fazla kısıtlanır ve su ile hava arasındaki arayüzey gerilimi bunların yavaş yavaş birlikte hizalanmasına neden olur.İkinci aşamada, partiküller birbiriyle temas etmeye başladığında ağdaki su kılcal damar yoluyla buharlaşır ve partiküllerin yüzeyine uygulanan yüksek kılcal gerilim, lateks kürelerin deformasyonuna neden olarak birbirine kaynaşmasını sağlar ve kalan su gözenekleri doldurur ve film kabaca oluşturulur.Üçüncü ve son aşama, polimer moleküllerinin difüzyonunun (bazen kendi kendine yapışma olarak adlandırılır) gerçekten sürekli bir film oluşturmasını sağlar.Film oluşumu sırasında izole edilmiş hareketli lateks parçacıkları, yüksek çekme gerilimine sahip yeni bir ince film fazında birleşir.Açıkçası, dağılabilir polimer tozunun yeniden sertleştirilmiş harçta bir film oluşturabilmesi için minimum film oluşturma sıcaklığının (MFT), harcın sertleşme sıcaklığından daha düşük olmasının garanti edilmesi gerekir.
Kolloidler – polivinil alkol, polimer membran sisteminden ayrılmalıdır.Alkali çimento harcı sisteminde bu bir sorun değildir, çünkü polivinil alkol, çimento hidrasyonuyla üretilen alkali tarafından sabunlaştırılacak ve kuvars malzemenin adsorpsiyonu, hidrofilik koruyucu kolloid olmadan polivinil alkolü sistemden kademeli olarak ayıracaktır. .Suda çözünmeyen, yeniden dağılabilir lateks tozunun dağıtılmasıyla oluşturulan film, yalnızca kuru koşullarda değil, aynı zamanda uzun süreli suya daldırma koşullarında da çalışabilir.Elbette alçı gibi alkali olmayan sistemlerde veya yalnızca dolgu maddesi içeren sistemlerde, bu sistemler uzun süreli su için kullanılmadığında, son polimer filmde polivinil alkol kısmen mevcut olduğundan filmin suya direncini etkiler. daldırma ve polimer hala karakteristik mekanik özelliklere sahip olsa da, bu sistemlerde dağılabilir polimer tozu hala kullanılabilir.
Polimer filmin son oluşumu ile kürlenmiş harçta inorganik ve organik bağlayıcılardan oluşan bir sistem yani hidrolik malzemelerden oluşan kırılgan ve sert bir iskelet oluşur ve boşlukta ve katı yüzeyde yeniden dağılabilir polimer tozu oluşur.esnek ağ.Lateks tozunun oluşturduğu polimer reçine filminin gerilme mukavemeti ve yapışması arttırılır.Polimerin esnekliği nedeniyle deformasyon kapasitesi çimento taşının sert yapısından çok daha yüksektir, harcın deformasyon performansı iyileştirilir ve stresi dağıtma etkisi büyük ölçüde iyileştirilir, böylece harcın çatlama direnci artar. .
Dağılabilir polimer tozu içeriğinin artmasıyla birlikte tüm sistem plastiğe doğru gelişir.Lateks tozu içeriğinin yüksek olması durumunda, kürlenmiş harçtaki polimer fazı yavaş yavaş inorganik hidratasyon ürünü fazını aşar, harç niteliksel değişikliklere uğrayarak bir elastomer haline gelir ve çimentonun hidratasyon ürünü bir “dolgu” haline gelir.Dağılabilir polimer tozu ile modifiye edilmiş harcın çekme mukavemeti, elastikiyeti, esnekliği ve sızdırmazlık özellikleri iyileştirildi.Dağılabilir polimer tozlarının eklenmesi, bir polimer filmin (lateks film) gözenek duvarlarının bir kısmını oluşturmasına ve oluşturmasına olanak tanır, böylece harcın oldukça gözenekli yapısını sızdırmaz hale getirir.Lateks membran, harçla ankrajına gerilim uygulayan, kendi kendine esneyen bir mekanizmaya sahiptir.Bu iç kuvvetler sayesinde harç bir bütün olarak tutulur ve böylece harcın yapışma mukavemeti artar.Oldukça esnek ve oldukça elastik polimerlerin varlığı, harcın esnekliğini ve elastikiyetini artırır.Akma gerilimi ve kopma mukavemetindeki artışın mekanizması şu şekildedir: Bir kuvvet uygulandığında, esneklik ve elastikiyetteki iyileşme nedeniyle mikro çatlaklar gecikir ve daha yüksek gerilimlere ulaşılana kadar oluşmaz.Ek olarak, iç içe geçmiş polimer alanları aynı zamanda mikro çatlakların açık çatlaklarla birleşmesini de engeller.Bu nedenle dağılabilir polimer tozu, malzemenin kopma gerilimini ve kopma gerilimini arttırır.
Polimer modifiyeli harçtaki polimer film, harcın sertleşmesi üzerinde çok önemli bir etkiye sahiptir.Ara yüzey üzerinde dağıtılan yeniden dağılabilir polimer tozu, dağıtıldıktan ve bir film haline getirildikten sonra başka bir önemli rol oynar, bu da temas halindeki malzemelere yapışmayı arttırmaktır.Toz polimerle modifiye edilmiş seramik karo yapıştırma harcı ile seramik karo arasındaki arayüz alanının mikro yapısında, polimerin oluşturduğu film, son derece düşük su emme özelliğine sahip vitrifiye seramik karo ile çimento harcı matrisi arasında bir köprü oluşturur.Birbirine benzemeyen iki malzeme arasındaki temas alanı, büzülme çatlaklarının oluştuğu ve yapışma kaybına neden olan yüksek riskli özel bir alandır.Bu nedenle lateks filmlerin rötre çatlaklarını iyileştirme özelliği fayans yapıştırıcılarında önemli rol oynar.
Aynı zamanda, etilen içeren yeniden dağılabilir polimer tozu, organik substratlara, özellikle de polivinil klorür ve polistiren gibi benzer malzemelere daha belirgin bir yapışma özelliğine sahiptir.İyi bir örnek
Gönderim zamanı: 31 Ekim 2022